Welocypedy, czyli rowery

Owe szkoły, tak jak restauracje, są otwarte niemal codziennie i  rowerów nie wystarczy dla wszystkich. Podobne szkoły nauki jazdy  powstały również w Europie. Wzięto również pod uwagę potrzeby osób  niepełnosprawnych oraz wszystkich tych, którzy mieli problemy z  zachowaniem równowagi.   Rowery trójkołowe - z jednym kołem z przodu i dwoma kołami z tyłu,  zapewniały zachowanie równowagi.

Aby rowerzystom - również tym  niepełnosprawnym - łatwiej było się poruszać rowerem, w 1879 Thomas Shergold skonstruował tak zwany bezpieczny rower z dwoma kołami o  jednakowej średnicy posiadający napęd łańcuchowy na tylne koło.  Natomiast Anglik Henry John Lawson opatentował rower "Safety" wyposażony  w kołową przekładnię łańcuchową. Po zdobyciu rynku przez rowery  Michauxa z napędem pedałowym na przednie koło wzrosło zapotrzebowanie na  szybsze rowery.

Zwiększenie prędkości bez żadnego przełożenia było  możliwe jedynie przez powiększenie napędzanego koła. W tym też kierunku  rozwinęły się konstrukcje angielskie, gdzie przede wszystkim James  Starley i Wlliam Hilman budowali coraz potężniejsze przednie koła.  Promień koła był najpierw ograniczany przez długość nóg użytkownika, a  następnie mechanizm pedałowy z piasty koła zostawał przełożony wyżej.  Średnica koła rowerowego wzrosła aż do 2,5 metra. Stało się to przyczyną  wielu niebezpiecznych wypadków.



Dlatego też w celu zapewnienia  większego bezpieczeństwa pojawiła się rowerowa przekładnia łańcuchowa  konstruktorów Shergolda i Lawsona. Wraz z modelem Lawsona "Rover III"  doprowadziła ona w 1887 do formy konstrukcyjnej nowoczesnego roweru z  typową ramą trapezową.   W 1900 niemiecki producent rowerów Fichtel & Sachs opatentował  piastę wolno-biegową - od 1903 nazywaną piasta torpedo - która wkrótce  mogła się poszczycić światową sławą. Już w 1867 we Francji  zarejestrowano pierwszy patent na wolno-biegową piastę.

Wielu  producentów we Francji, Wielkiej Brytanii i USA zaoferowało rowery z  piastą wolno-biegową, co jednak nie wzbudziło szczególnego  zainteresowania wśród kupujących. Piasty wówczas się nie przyjęły i  dopiero konstrukcja Fichtela i Sachsa podbiła rynek. Piasta  wolno-biegowa ich konstrukcji była rozłączna.